Mansour urodził się w naszej hodowli. Jego poczęcie było planowane od dłuższego czasu, ale zanim przystąpiliśmy do działania trzeba było znaleźć odpowiednich rodziców. Nie było to wcale takie proste jak może się wydawać - zależało nam na wyjątkowym połączeniu. No i udało się! Polecono nam dwa konie pochodzące z Francji. Na ojca wybraliśmy słynnego ogiera Oursene, wielokrotnego czempiona swojej ojczyzny, a także Stanów Zjednoczonych. Ten siwek ma ogromne zasługi w hodowli, a jego rodowód zawiera najsławniejsze konie arabskie jakie widział świat. Matką została również siwa Mirzan, która zdobyła między innymi tytuł czempionki świata podczas Salonu Konia w Paryżu. Byliśmy wręcz w stu procentach pewni, że źrebię po takich koniach musi być wyjątkowe. Z reguły w tak dużych hodowlach ze względów ekonomicznych korzysta się z kryć nasieniem mrożonym, ale my możemy powiedzieć, że mieliśmy szczęście, gdyż znalazła się okazja na zorganizowanie krycia naturalnego. I takim sposobem na świat przyszedł nasz Mansour. Jego imię w języku arabskim oznacza "ten, który zwycięża" i nie zostało nadane bez powodu. Wiedzieliśmy od początku, że siwek będzie pokazowym objawieniem.
Na przestrzeni tylu lat jego charakter diametralnie się zmienił. Ogier nie jest już rozrywkowym maluszkiem jakim był kiedyś. Teraz jest spokojny, opanowany i przede wszystkim dumny. Doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że jest przepiękny i wywołuje zachwyt w oczach obserwujących go ludzi. Zachowuje się jak prawdziwy gwiazdor, nie bryka przy każdej nadarzającej się okazji, zamiast tego korzysta z każdego momentu, w którym może się doskonale zaprezentować. Dzieje się to nie tylko w domu, ale także na wszystkich pokazach. Siwek dobrze wie, że ludzie na niego patrzą, że musi pokazać się z jak najlepszej strony i dokładnie to robi. Prawie nigdy się nie stresuje, ani nie daje rozpraszać otoczeniu czy też innym koniom. Zawsze maksymalnie skupia się na pracy i na wykonaniu zadania, poświęca się pełnej współpracy z trenerem, któremu musi ufać w stu procentach, żeby z tej współpracy wyszło coś niesamowitego. I prawie zawsze się to udaje, ogier na zawodach wypada genialnie, publika zawsze wygląda na zachwyconą, a sędziowie bez wahania oceniają go bardzo wysoko. Zaledwie w kilku pierwszych miesiącach swojej kariery zdobył dwa złote medale w konkursach składających się na Potrójną Koronę oraz znaczący tytuł międzynarodowego vice championa starszych ogierów arabskich 2017 roku.

Mansour nie jest zajeżdżony i nie planujemy wykorzystywania go pod siodłem. Skupiamy się w całości na pracy w pokazach, w których realizuje i czuje się najlepiej. Jest temperamentny, ale zrównoważony, więc treningi z nim należą do bardzo przyjemnych i wcale nie takich trudnych jak mogłyby się wydawać. Ma naturalną zdolność do świetnego prezentowania się. Uwagę zwraca szczególna uroda, bardzo dobra i mocna budowa, a także śliczne umaszczenie, które dodaje mu wiele uroku. Reaguje zarówno na sygnały gestami jak i głosem, często nawet zdaje się czytać w myślach trenera. Bez protestów i kłopotów wykonuje polecenia i praca sprawia mu naturalną przyjemność. Zwłaszcza gdy zajmuje się nim ktoś, komu bezgranicznie ufa. Lubi chodzić na lonży, nie wyrywa się ani nie staje dęba, jest podporządkowany trenerowi i uległy. Chodzi energicznie i z wrodzoną elegancją, ładnie unosi ogon i łeb i zdaje się wręcz płynąć w powietrzu. Ma świetną, suchą budowę, typową dla araba, ale jednocześnie jest silny i bardzo wytrzymały.
W stosunku do innych koni przeważnie zachowuje się w porządku, ale zdarza się, że próbuje dominować nad innymi ogierami. Na szczęście nie jest aż tak zdeterminowany, więc któryś z nich często błyskawicznie ustawia go do pionu. Mansour od razu odpuszcza, więc nie dochodzi do jakichś poważnych konfliktów. Takie sytuacje zdarzają się bardzo rzadko i tylko na wybiegu. We wszystkich innych miejscach ogier ma całkiem dobry kontakt z innymi, jest przyjazny, choć bardzo ostrożny. Na początku zawsze woli trzymać się trochę na dystans, przyjrzeć się nowemu osobnikowi i przemyśleć, czy bezpiecznie będzie mógł podejść czy może coś mu grozi. Gdy już się przełamie jest baaardzo miły. Nie lubi trzymać się zbyt daleko od stada, woli przebywać w towarzystwie innych, bo inaczej czuje się dość samotny i znudzony, a to pierwszy krok do tego, żeby pojawiły mu się w głowie pomysły na głupie wybryki. Wobec ludzi także jest bardzo przyjazny, nie jest trudno nawiązać z nim kontakt, choć oczywiście nie darzy człowieka zaufaniem w ciągu kilku minut. Do tego potrzeba czasu, ale to normalne. Ale kiedy już się do kogoś przekona staje się bardzo oddanym przyjacielem. Jest grzeczny także podczas czyszczenia i choć nie przepada za tym zbytnio, jednak udaje mu się powstrzymać od utrudniania komuś pracy.