Ogier urodził się na terenie hodowli Liliowa Zatoka, której prowadzeniem zajmuje się Juki. Głównym powodem jego pojawienia się w wirtualnym końskim świecie była przede wszystkim nasza chęć wypełnienia braków w tej ‘ogierowej’ części sekcji dresażowej – miał on być pierwszym ogierem ujeżdżeniowym w Jakarta Arabians. Postanowiliśmy znaleźć odpowiedniego konia, którym można by było pokryć jedną z naszych siwych piękności – Senbonzakurę. Dlaczego akurat ona? A no znów pojawia się problem z brakami – wówczas przeważały u nas konie gniade, tych siwych było bardzo niewiele. Gdy naszą chęcią było uzyskanie siwego, dresażowego ogiera, rolę matki mogła uzyskać tylko ta klacz. A więc po długich poszukiwaniach konika do pary, oto jest! Piękny Gazal al Shabat, legenda wirtualnego świata z Liliowej Zatoki. Dlaczego nie uzupełnić rodowodu źrebaka ojcem z takim genialnym pochodzeniem? To było to. Złożyliśmy zamówienie u Juki i jakiś czas później na świat wyszedł mały Yateem Al Shabat. Już na pierwszy rzut oka widać było, że po słynnym ogierze odziedziczył ruch pełen gracji. Niedługo później, gdy maluch podrósł, rozpoczęliśmy treningi.
Kłamstwem byłoby powiedzenie, że Yateem jest urodzonym dresażowcem. Prawda jest taka, że początkowo kompletnie nie potrafił się w tym odnaleźć. Mijały dni, tygodnie, miesiące – on wciąż najlepiej czuł się tylko podczas pokazów. Martwiliśmy się, że nasze oczekiwania spełzną na niczym i że ogier nie zaakceptuje siodła. Aż wreszcie nastąpił przełom. Ani się nie obejrzeliśmy, a Yateem sam śmigał po czworoboku jak zaklęty. Radości i zdziwieniu nie było końca. Treningi przybrały na intensywności, konkursy kończyły się miejscami na podium, a ogier w bardzo krótkim czasie zrobił ogromne i niespodziewane postępy w swojej drodze na szczyt. Z zawrotną prędkością wciąż zbliża się do poziomu swojej matki oraz Selket Halimy – najlepszej dresażówki w naszej hodowli. 
Yateem to koń uwielbiany przez dzieci, co zresztą sam odwzajemnia. Nie raz zdarzyło się, że to właśnie one potrafiły złapać z nim kontakt i doprowadzić do rzeczy, których nie był w stanie zdziałać nawet trener. Jego łagodne usposobienie i spokojny charakter sprawiają, że idealnie nadaje się do pracy z początkującymi jeźdźcami, zaczynającymi swoją przygodę z dresażem. Na padoku jest dość żywiołowy, lubi sobie pobrykać z innymi końmi. Panicznie boi się burzy. Jego częste ataki strachu podczas beznadziejnej pogody stresują inne konie, które zaczynają rżeć i szaleć w boksach wyczuwając panikę przyjaciela. Oprócz przecinających niebo złowrogich piorunów ogier nie toleruje... bałaganu. To chyba jedna z najrzadziej spotykanych końskich cech. Siwek widząc siano, które jego zdaniem jest rozrzucone na zbyt dużej powierzchni, zaczyna pyskiem lub kopytkiem zgarniać ów nieład na kupkę. Zdarza się to też na padoku, gdzie 'segreguje' gałęzie lub patyki. Wszyscy uważają za zabawne, że koń jest właściwie porządniejszy niż niejeden człowiek. Takie bycie porządnym u Yateema objawia się też podczas pracy. W czasie treningów z całego serca stara się idealnie wykonywać polecenia dosiadającego go jeźdźca - w rezultacie ogier nie wymaga używania jakichkolwiek pomocy. Jest posłuszny i uległy, szybko przyswaja nowe rzeczy i wciąż prosi o więcej. Porusza się gładko i z wrodzoną elegancją. Jest bardzo delikatny w pysku i dobrze reaguje na łydkę. Charakteryzuje się anielską wręcz cierpliwością i opanowaniem. Podczas zabiegów weterynaryjnych czy wizyty kowala również nie pokazuje gorącego arabskiego temperamentu.