Jamaica Adrenaline pochodzi z hodowli Adrenaline Arabians własności Bay, która niestety kilka lat temu definitywnie zakończyła działalność. Gniadosz był jednym z najlepszych koni urodzonych w tej stadninie i było nam bardzo przykro, że syn samego Philosopher's Stone'a musiał tak szybko zakończyć tak dobrze zapowiadającą się karierę. Z tego powodu przez bardzo długi czas szukaliśmy kontaktu z Bay, by spróbować przywrócić go do sportu i hodowli. W końcu udało nam się tego dokonać na początku 2015 roku i ogier z kilkoma innymi końmi z Adrenaline Arabians dołączył do naszej hodowli.
Jamaica jest stworzeniem dość trudnym jeżeli chodzi o pracę pod siodłem i w ręku. Nie ma nawet mowy o tym, by dosiadała go osoba z żadnym lub małym doświadczeniem. Jest typem buntownika, często zamyka się w sobie i trudno do niego dotrzeć. Nie pali się do współpracy z trenerem, więc wymaga kontaktu z naprawdę spokojnym i cierpliwym człowiekiem, bo już nie raz doszło do sytuacji gdy ktoś po prostu się poddawał i pozwalał ogierowi przejąć kontrolę nad sytuacją. Jeżeli chodzi o samą technikę, to bardzo mało mamy mu do zarzucenia. Ma ładny ruch, choć trochę ciężki jak na araba. Szybkie zmiany tempa jazdy nie sprawiają mu kłopotów tak samo jak wykonywanie różnych prostszych figur. W kłusie jest trochę niewygodny, więc przeważnie z treningu wraca się z obolałymi pośladkami. Przeważnie prawidłowo reaguje na sygnały i pomoce, choć było już kilka sytuacji, w których gniady złośliwie je ignorował i miał w nosie to, czego się od niego w danej chwili wymagało. Mimo że starty w ujeżdżeniu zaczął w dość późnym wieku to zdecydowanie lepiej czuje się w tej dyscyplinie niż w pokazach. Mogłoby się wydawać, że na ringu często jest niedoceniany. Jego budowa wyraźnie różni się od budowy eleganckiego i smukłego konia arabskiego. Jest bardzo silny, ciężki i muskularny, co wpływa w znaczny sposób na jego prezencję, która niestety nie wygląda lekko i elegancko. Dlatego musi się bardzo starać i nadrabiać zachowaniem, by jak najlepiej wypaść przed sędziami. Z reguły mu się to udaje, bo na koncie w pokazach ma same miejsca na podium.
Ogier jest typem samotnika. Niby trzyma się blisko stada na padoku, ale jednak woli przebywać w odosobnieniu w odpowiedniej odległości. Gdy już faktycznie dojdzie do bliższego kontaktu z końmi to raczej nie ma żadnych problemów. Dość dobrze się ze wszystkimi dogaduje, nie interesują go konflikty i trzyma się daleko od nich. Do koni obcych ma bardzo duży dystans i musi minąć naprawdę dużo czasu zanim w pełni będzie mógł je zaakceptować. Tak samo jest z ludźmi - nowe osoby muszą na niego bardzo uważać, bo Jamaica choć udaje spokojnego, czasami lubi uszczypnąć. Nie robi tego jednak w stosunku do zaufanych twarzy. W stajni zachowuje się całkiem grzecznie, tylko w porze karmienia robi się niecierpliwy i woli dostać żarcie pierwszy niż czekać na swoją kolej. Uwielbia leniuchować, więc wyciągnięcie go z boksu do pracy nie należy do najprzyjemniejszych dla niego momentów. Przy czyszczeniu stoi w miarę spokojnie, bez problemu podaje nogi i pozwala ze sobą robić dosłownie wszystko. Nie przepada za weterynarzem i już nie raz próbował go ugryźć przy zastrzyku.